”Bize Aşk’tan Söz Et”
”Bunun üzerine, ‘’Bize aşktan söz et’’ dedi Almitra,
Ve başını kaldırıp kalabalığa baktı,
Yolcu;
O an derin bir sessizlik çöktü insanların üzerine.
O zaman gür bir sesle,
‘’Aşk işmar ederse size, peşinden koşun’’ dedi,
Peşinden koşun, sarp ve sapa olsa da yolları, onun.
Kanatlarıyla sararsa sizi, kendinizi ona bırakın
Ona bırakın-yüreğinize saplamak için
Hançer saklı olsa da kanadının altında,
Aşkın.
Ve sizinle konuştuğu zaman inanın ona,
Sesi, bağı bahçeyi tarumar eden kuzey rüzgarı gibi,
Tarumar etse de, saçıp savursa da rüyalarınızı.
Çünkü aşk, hem başınıza taç koyar,
Hem çarmıha çeker sizi;
Çünkü aşk, hem besler, suvarır, büyütür,
Hem dallarınızı budar sizin.
Çünkü aşk, hem en tepeler tırmanır
Ve okşar, gün ışığında titreyen
En körpe dallarınızı orda,
Hem köklerinize kadar iner
Ve çekip çıkarır, toprağa tutunan
Köklerinizi.
Aşk, mısır demeti gibi toplar
Kucağında sizi;
Tanelerinizi çıkarmak için harmanda
Döver sizi;
Kabuğunuzdan ayırmak için,
Elekten geçirir, savurur sizi;
Öğütür ak pak un oluncaya kadar,
Yoğurur bir kıvam buluncaya kadar
Ve sonra kutlu ateşine sokar sizi,
Közlenmiş ateşine sokar,
Tanrı’nın büyük şenliği için
kutsanmış ekmek olasınız diye…
Aşk, bütün bunları yapar, yapar ki size,
Kendi kalbinizin sırlarını öğrenebilesiniz.
Ve bu bilgiye,
Başka sırlar da ekleyebilesiniz
Büyük Hayat’a dair, hayatın kalbine dair,
Ruhuna dair, künhüne dair.
Ama korkularınız içinde, sadece
Aşkın vaat ettiği huzuru ve hazzı arıyorsanız,
O zaman sizin için iyi olan, çıplaklığınızı
Örtmeniz
Ve geçip gitmeniz olacaktır,
Harman yerinden, aşkın.
Geçip gitmeniz mevsimsiz bir başka
Dünyaya…
Öyle bir dünya ki, orada gülersiniz,
Gülersiniz, ama
Sizin kendi gülmeniz değildir
Gülmeleriniz;
Ağlarsınız, ağlarsınız, ama
Sizin kendi gözyaşlarınız değildir,
Gözünüzden akan.
Kendinden başka bir şey vermez size
Aşk,
Kendisinden başka bir şey de almaz
Sizden.
Aşk, ne sahip olur ne de olunur; aşk,
Yeter çünkü, aşk yeter her zaman
Ve herkes de kendi kendine.
Aşık olduğunuz zaman,
‘’Tanrı benim içinde’’ demeyin,
‘’Ben Tanrı’nın içindeyim’’ deyin.
……
Halil Cibran
